Obliczanie układu wlewowego żeliwnego – obliczenie przekroju blokującego

Ogólnie rzecz biorąc, projektowanie systemów wlewowych opiera się na trzech zasadach:

1. Szybkie wylewanie: w celu ograniczenia spadku temperatury, recesji i utleniania;

2. Czyste odlewanie: unikać tworzenia się żużla i zanieczyszczeń oraz chronić żużel w roztopionym żelazie przed wnęką;

3. Ekonomiczne nalewanie: maksymalizuj wydajność procesu.

1. Lokalizacja sekcji dławika

1. Projektując system nalewania, pierwszą rzeczą do rozważenia jest położenie sekcji blokującej przepływ, ponieważ determinuje to prędkość napełniania. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwie tradycyjne lokalizacje rozmieszczenia sekcji dławików.

 dtrh (1)

2. Jednym z nich jest umieszczenie go pomiędzy prowadnicą boczną a prowadnicą wewnętrzną. Numer może być zgodny z numerem prowadnicy wewnętrznej. Nazywa się to również zalewaniem ciśnieniowym. Ponieważ minimalny przekrój poprzeczny znajduje się blisko odlewu, prędkość liniowa roztopionego żelaza na wejściu do wnęki jest bardzo duża.

 dtrh (2)

3. Drugi umieszcza się pomiędzy wlewem a rynienką boczną i ma tylko jedną sekcję blokującą przepływ, zwaną także zalewaniem bezciśnieniowym.

4. Nowoczesna produkcja żeliwa jest nierozerwalnie związana z technologią filtracji. Aby lepiej zastosować filtry z pianki ceramicznej, wlew powinien być stosowany jako sekcja blokująca przepływ w projektowaniu procesu.

 dtrh (3)

Czynniki do rozważenia

1. Czas nalewania, jest to jedna z funkcji systemu nalewania i istnieją różne algorytmy. Obecnie do jego obliczeń wykorzystuje się najczęściej programy symulacyjne. Czy istnieje szybszy sposób na ręczne obliczenia? Odpowiedź: Tak i jest to proste.

T sek. =√(W.lb)

Wśród nich: t to czas zalewania, jednostką są sekundy, W to ciężar zalewania, jednostką są funty. Zachowaj prostotę.

2. Współczynnik tarcia. Podczas zalewania stopione żelazo będzie ocierać się o ściankę formy. Pomiędzy roztopionym żelazem wystąpi również tarcie i nastąpi utrata energii, dlatego należy to wziąć pod uwagę.

Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku płyt cienkościennych współczynnik tarcia § powinien wynosić zaledwie 0,2; w przypadku grubych i kwadratowych części współczynnik tarcia§ powinien wynosić aż 0,8.

3. Oczywiście możesz też być bardziej precyzyjny. Aby to znaleźć, możesz skorzystać z poniższej tabeli.

dtrh (4)


Czas publikacji: 7 maja 2024 r